De stand

Een stand is een langwerpige ruimte waarin een paard (soms vastgebonden) staat, meestal met het hoofd richting een muur. Een stand is gemiddeld 1.5 meter breed en 3 meter lang. Stands zijn in Nederland met ingang van 2017 verboden, maar nog niet overal uitgefaseerd.

In een stand is een paard vastgebonden, maar op een zodanige manier dat het wel mogelijk is om te gaan liggen. De afscheiding tussen stands is vaak lager dan bij reguliere boxen, waardoor paarden in ieder geval meer contact met soortgenoten kunnen hebben. Net als bij losse boxen zijn stands in een gebouw naast elkaar gemaakt, met een gang er tussen. Vaak loopt de vloer van een stand enigszins af, waardoor urine beter kan weglopen. Een belangrijk verschil is al genoemd, namelijk dat in tegenstelling tot bij boxen paarden in stands met hun gezicht naar de muur staan, en dus niet naar het gangpad kunnen kijken. Stands in de buitenlucht komen minder vaak voor, maar bestaan wel.

Opvallend bij stands is dat het paard 65% van de tijd besteedt aan eten en 25% aan staan, hetgeen meer in de buurt komt van natuurlijk gedrag. Dat gaat uiteraard wel ten koste van liggen, wat in een stand minder eenvoudig is.

De gangbare afmetingen voor een stand zijn:

• Paard: standlengte 3 m, standbreedte 1,50 – 1,70 m (afhankelijk van de stokmaat van het paard).
• Pony: standlengte 2,50 m, standbreedte 1,25 – 1,50 m afhankelijk van de stokmaat van de pony).

Een stand is minimaal 1.5 meter bij 3 meter, maar een dergelijke kleine stand verhoogt het risico op problemen bij de ledematen omdat het paard niet goed kan bewegen.

In een stalgebouw zijn meerdere stands naast elkaar te vinden, gescheiden door een zogenaamde latierboom (een lat die aan twee touwen hangt op ongeveer 80 centimeter van de grond) of een muur. De muren van een stand zijn aan de muurkant van het gebouw hoger (gemiddeld 2.25 meter) dan aan de gangkant (gemiddeld 1.60 meter). De gang achter de stands is 3 meter breed.

In een stand staan paarden altijd vast. Dat kan op twee manieren. Het is mogelijk om het paard met twee touwen vast te zetten, waarvan de uiteinden aan beide zijden vastzitten en aan de ring onder het halster van het paard, of aan de zijringen van het halster. Dit wordt vaak gebruikt om een paard te poetsen of te zadelen, en op deze manier vastgemaakt kan het alleen staan. Een andere manier is om het paard met een enkel touw vast te zetten. Het kan dan ook liggen.

De vloer van een stand loopt altijd af naar de gang, waar een goot (de “giergoot”) is om de urine in op te vangen. De vloer is bedekt met klinkers met daarop stro.

Mills, 2007
Waring, 2003