Een nieuw paard in de groep

Een nieuw paard in een groep krijgt altijd te maken met agressie van de andere paarden. Dit gebeurt om de rangorde in de groep (opnieuw) te bepalen. Voor elk paard is dit stressvol. Het leidt tot gedragsverandering (meer agressie), maar ook een verhoogd niveau van corticosteroïden (een indicator voor toename van stress). Het is mogelijk dat een paard minder eet, of zelfs dat de productie van melk vermindert. En uiteraard is er het risico op verwondingen.

In 2009 is onderzoek gedaan naar de introductie van jonge paarden in een groep. Hieruit bleek dat paarden minder agressief op elkaar reageren als ze eerst in een stal naast elkaar staan. Een paar minuten (in het onderzoek vijf) is al voldoende. Er is genoeg ruimte tussen de stallen voor onderling contact, maar onvoldoende om te slaan of schoppen. In later onderzoek is dit minder evident, maar dat komt waarschijnlijk omdat er in dat onderzoek met oudere paarden werd gewerkt. Een ouder paard is sociaal meer bedreven en heeft daarom geen voordeel bij de introductie via aangrenzende stallen. Bij introductie van nieuwe paarden in een kudde neemt het niveau van agressie af naarmate de paarden ouder zijn.

Er is nauwelijks onderzoek naar de tijdspanne die verstrijkt voordat een groep stabiel is te noemen. Onderzoek naar andere kuddedieren laat een gemiddelde tijd van 1 tot 2 weken zien. Ook is er weinig onderzoek gedaan naar de beste manier van introductie van een nieuw paard in een groep: direct in de hele groep of eerst met een aantal afzonderlijke leden. De manier waarop eigenaren van stallen dit doen, wisselt. Als er twee of meer dieren tegelijk in een nieuwe kudde komen, dan vormen die vaak een combinatie – ongeacht of ze elkaar daarvoor al kenden. Hierdoor is er minder contact met de rest van de groep.

Hartman, 2009
Hartman, 2011
artman, 2012