Vreemde dingen eten

Als een paard niet voldoende te eten heeft, dan kan het gaan knagen aan het hout van de stal, of de bodembedekking opeten. Ook als er houtsnippers of houtkrullen liggen, eet het paard er van. Ook coprofagie, het eten van uitwerpselen, komt voor. Een paard dat alleen krachtvoer krijgt is hier meer vatbaar voor, omdat het langere perioden zonder eten staat dan paarden die ook ruwvoer krijgen. De mate waarin een paard op hout kauwt of uitwerpselen eet, neemt echter af als de hoeveelheid ruw eiwit in het krachtvoer wordt verhoogd tot 10%. Het lijkt er dus op dat het eten van vreemde dingen niet wordt veroorzaakt door het krachtvoer, maar door verveling of een te lage voedingswaarde van het krachtvoer. Het eten van zand of vuil is niet te relateren aan specifieke mineralen waaraan een paard behoefte heeft.

Bijna 26% van de paarden in de wei eet boomschors, en 17% likt aan grond of eet zand. Paarden eten ook strooisel, sneeuw en uitwerpselen, hoewel dit laatste het meest voorkomt bij veulens en daar waarschijnlijk een andere oorzaak voor is – namelijk het binnenkrijgen van darmbacteriën van de moeder. 

Soms eten paarden of pony’s aan de staart van andere paarden.

Hout eten komt overigens niet alleen in een stal voor, maar paarden kauwen ook buiten aan bijvoorbeeld hekken. Dat komt omdat er een verschil is tussen kribbebijten en hout kauwen. Kribbebijten is een vorm van stereotype gedrag waarbij het paard met de tanden een houten object vastneemt en daarna lucht naar binnen zuigt. Het doet dat vrijwel altijd op één plek, met duidelijk zichtbare schade. Hout kauwen is als een paard op verschillende plaatsen hout eet. Dat doet het meestal uit verveling, maar we moeten niet vergeten dat paarden in het wild ook hout eten (takken van struiken en bomen bijvoorbeeld).

Ralston, 1984
Ralston, 1986
Schurq, 1977
Waring, 2003