Er zijn twee vormen van siliciumdioxide: de kristallijne en amorfe variant. De kristallijne variant ziet er onder een microscoop uit als kleine glasscherven. De amorfe variant is niet scherf-vormig en dus veel minder scherp.

Je vindt de amorfe variant in food grade kiezelgoer. Daar zit ook maximaal 2% van de kristallijne versie in. Overigens wordt dat in allerlei producten verwerkt. In sommige natuurlijke tandpasta zit het bijvoorbeeld als mild schuurmiddel.

De kristallijne versie vind je in zogenaamde filter grade kiezelgoer. Daarin zit gemiddeld rond de 60% van de kristallijne versie. Die laatste gebruikt men bijvoorbeeld voor filtratie van water. Filter grade is absoluut niet geschikt voor mens of dier.

Dat je de kristallijne variant van kiezelgoer niet moet gebruiken is duidelijk. Maar ook de amorfe variant is niet onschuldig. Als jij of je paard het inademt, dan brengt het schade aan. Zeker bij paarden en mensen met luchtwegproblemen. Werken met kiezelgoer kan op de lange termijn serieuze longproblemen veroorzaken. Ingeademde deeltjes hopen zich namelijk op in de bronchiën, longblaasjes, longweefsel en lymfeklieren en gaan niet vanzelf uit het lichaam. Ook aan de ogen kan het schade toebrengen.

Voor de inwendige werking van kiezelgur is geen wetenschappelijk bewijs. Neem dus geen risico en gebruik het niet.

Lees verder

>> The real dirt on diatomaceous earth

>> Harmful Effects of Bed Bug-Killing Method of DE on Human Health