Paarden eten bloemen om verschillende redenen, die variëren van voedingsbehoeften tot hun natuurlijke voorkeuren. In het wild is de eetlust van een paard voor bloemen vaak seizoensgebonden. Bloemen zijn er in bepaalde tijden van het jaar, meestal in de lente en zomer. Ze bevatten vaak verschillende voedingsstoffen, zoals vitamines, mineralen en antioxidanten, die bijdragen aan de algehele gezondheid van een paard. Bovendien hebben bloemen soms geneeskrachtige eigenschappen, waardoor paarden zich tot bepaalde bloemen aangetrokken kunnen voelen bij milde gezondheidskwalen. Voorbeelden van eetbare bloemen:

• Paardenbloem (Taraxacum officinale). Deze bloemen zijn rijk aan vitamines (vooral vitamine A en C), calcium, en magnesium, wat goed is voor de spijsvertering en urinewegen.
• Klaverbloemen (Trifolium spp.). Rijk aan eiwitten en mineralen. Klaver moet je met mate geven, aangezien het grote hoeveelheden fructaan kan bevatten.
• Goudsbloem (Calendula officinalis). Wordt traditioneel gebruikt voor wondgenezing en ontstekingsremming (ook uitwendig).

Een paard kan niet zomaar alle bloemen eten. Sommige soorten zijn zeer giftig. Een paar voorbeelden:

• Jacobskruiskruid (Senecio jacobaea). Zeer giftig door de aanwezigheid van pyrrolizidine-alkaloïden, die leverfalen kunnen veroorzaken. Zelfs kleine hoeveelheden kunnen schadelijk zijn, en het is vooral gevaarlijk in gedroogde vorm, omdat het zijn giftigheid behoudt.
• Boterbloem (Ranunculus spp.). Giftig wanneer je paard de bloem vers eet. Het bevat ranunculine, dat maagproblemen en zweren kan veroorzaken. Droog hooi met boterbloemen verliest wel zijn giftigheid.
• Monnikskap (Aconitum spp.). Een van de meest giftige planten in Europa, bevat aconitine, wat dodelijk kan zijn bij inname. Monnikskap veroorzaakt hartritmestoornissen en ademhalingsproblemen.
• Narcis (Narcissus spp.). Bevat lycorine en andere alkaloïden, wat maagklachten, diarree, en in ernstige gevallen hartritmestoornissen kan veroorzaken.